Obchody Dnia Pamięci “Żołnierzy Wyklętych” w Gminie Radomyśl nad Sanem.

tekst: pch fot. D. W.

źródło: Gmina Radomyśl nad Sanem

1 marca, obchodzimy w Polsce Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” – poświęcony upamiętnieniu żołnierzy antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia.

W tegoroczne obchody włączyła się również gmina Radomyśl nad Sanem.

W poniedziałek 2 marca, wójt Jan Pyrkosz, dyrektorzy szkół z Antoniowa – Tadeusz Stopyra i Woli Rzeczyckiej – Barbara Panowska, przedstawiciele Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Oddział Stalowa Wola-Nisko, oraz harcerze uczcili pamięć osób, którzy zasłużyli się Ojczyźnie, stali się ofiarami wojen albo represji aparatu komunistycznego.

Na cmentarzu parafialnym w Pniowie złożono wiązanki i zapalono znicze na grobach ks. Franciszka Lądowicza ps. „Kalina„ – kapelana Oddziału AK Ojca Jana i Stanisława Lądowicza – żołnierza organizacji WiN. Natomiast na cmentarzu w Woli Rzeczyckiej oddano hołd, zapalając znicze i składając wiązanki kwiatów na grobie kpt. Melchiora Batorskiego ps. „Zemsta”. Modlitwę w intencji żołnierza niezłomnego odmówił ks. proboszcz Marcin Hejman. Na zakończenie uroczystości został odśpiewany hymn państwowy.

Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” to polskie święto państwowe obchodzone corocznie 1 marca, ustanowione na mocy ustawy z dnia 3 lutego 2011 roku na cześć żołnierzy zbrojnego podziemia antykomunistycznego. To święto tych, którzy po 1944 roku nie zgodzili się, by Polską rządziła komunistyczna władza z nadania Moskwy. Nie złożyli broni. Za tę postawę wielu zapłaciło najwyższą cenę.

1 marca jest datą symboliczną, która historycznie nawiązuje do 1 marca 1951 r. Tego dnia w więzieniu na warszawskim Mokotowie wykonano wyrok śmierci na siedmiu członkach IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”: Łukaszu Cieplińskim, Adamie Lazarowiczu, Mieczysławie Kawalcu, Józefie Rzepce, Franciszku Błażeju, Józefie Batorym i Karolu Chmielu.

W latach 1944-56 życie straciło ponad 20 tysięcy uczestników antykomunistycznego podziemia: w walkach, obławach lub zabitych potajemnie. Duża część zginęła w więzieniach komunistycznych. Żołnierze walcząc z siłami nowego agresora, musieli zmierzyć się z ogromną, wymierzoną w nich propagandą Polski Ludowej, która nazywała ich „bandami reakcyjnego podziemia”. Z kolei osoby działające w antykomunistycznych organizacjach i oddziałach zbrojnych, które znalazły się w kartotekach aparatu bezpieczeństwa, określono mianem „wrogów ludu”. Mobilizacja i walka „Żołnierzy Wyklętych” była pierwszym odruchem samoobrony społeczeństwa polskiego przeciwko sowieckiej agresji i narzuconym siłą władzom komunistycznym, ale też przykładem najliczniejszej antykomunistycznej konspiracji zbrojnej w skali europejskiej, obejmującej teren całej Polski, w tym także utracone na rzecz Związku Sowieckiego Kresy Wschodnie II RP.

tekst: pch
fot. D. W.

Źródło: Gmina Radomyśl nad Sanem